آنچه در این مقاله میخوانید
میان دوست بودن اثر مطلوب روی مغز
شبکههای اجتماعی مغز از تعاملات اجتماعی پشتیبانی میکنند و از طریق آنها، تواناییهای اجتماعی ما رشد و تقویت میشود.
این شبکهها شامل مناطق مغزی مانند هیپوکامپ و آمیگدال است که در پردازش احساسات، خطر و نشانههای اجتماعی نقش دارند.
تغییرات در این مناطق ممکن است تحت تأثیر اضطراب اجتماعی قرار گیرد و میتواند به تغییرات در رفتارهای اجتماعی و نحوه اتصال مغز اجتماعی منجر شود.
تاثیر ارتباطات اجتماعی بر سلامت مغز و عملکرد شناختی:
ارتباطات اجتماعی نقش حیاتی در سلامت جسمی و روانی انسان و به تبع آن، سلامت مغز و عملکرد شناختی دارد. مطالعات نشان میدهند که ارتباطات اجتماعی قوی و مثبت میتوانند اثرات مثبتی بر مغز داشته باشند، در حالی که فقدان یا کیفیت ضعیف ارتباطات اجتماعی میتواند منجر به آسیبهای مغزی و اختلالات شناختی شود. این مقاله از سایت کلینیک مغز و اعصاب اصفهان به بررسی این تأثیرات میپردازد.
افزایش تولید نورونها و سیناپسها: مطالعات نشان میدهند که روابط اجتماعی سالم و مثبت میتوانند به افزایش تولید نورونها و سیناپسها در مناطق مختلف مغز، به ویژه هیپوکامپ (مرتبط با حافظه و یادگیری)، کمک کنند.
بهبود عملکرد حافظه و یادگیری: ارتباطات اجتماعی و تعاملات اجتماعی منجر به افزایش عملکرد حافظه و یادگیری میشوند. این موضوع با افزایش فعالیت در نواحی مغزی مرتبط با حافظه و یادگیری مرتبط است.
کاهش استرس و اضطراب: ارتباطات اجتماعی قوی و حمایتکننده میتوانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند. این کاهش استرس به نوبه خود میتواند از آسیبهای مغزی ناشی از استرس جلوگیری کند.
افزایش انعطافپذیری و توانایی سازگاری: روابط اجتماعی سالم، به فرد کمک میکنند تا با چالشها و تغییرات زندگی سازگارتر شوند. این توانایی سازگاری میتواند به سلامت مغز و عملکرد شناختی کمک کند.
افزایش انگیزه و هدفمند بودن: ارتباطات اجتماعی میتوانند به ایجاد انگیزه، هدفگذاری و افزایش حس تعلق در فرد کمک کنند. این عوامل به نوبه خود بر سلامت روان و عملکرد شناختی تاثیر مثبت میگذارند.
کاهش خطر ابتلا به بیماریهای عصبی: مطالعات نشان میدهند که ارتباطات اجتماعی قوی و مثبت میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون را کاهش دهند.
دیدگاه ها